تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا جهت حذف رنگزای راکتیو از پساب های نساجی

هدف از این تحقیق تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ آلومینا به روش اکسیداسیون شیمیایی با استفاده از نانو آلومینای تهیه شده به روش سل-ژل به عنوان بستر جهت جداسازی رنگ راکتیو قرمز 198 از آب می باشد. خواص محصولات با استفاده از پراش اشعه ایکس(xrd) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی(fe- sem) ، طیف سنجی مادون قرمز فوریر (ftir) و مساحت سطح ( bet) بررسی گردیده است. جهت انجام آزمایش های جداسازی رنگ از محیط آبی از یک راکتور اختلاط کامل ناپیوسته استفاده شده است. مقدار اندازه جذب با تاثیرph ، سرعت همزن مغناطیسی و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفته است که شرایط عملیاتی بهینه برای نانو آلومینا و نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا به ترتیب به این شرح است :3و5 =ph، سرعت همزنrpm 300 و زمان 40و20 دقیقه. هفت مدل نظیر درجه یک، درجه دو، موریس وبر، شبه درجه یک، شبهه درجه 2، ایلوویچ و بانگهام برای رفتار سینتیک جذب بکار گرفته شده است که نتایج نشان داد برای هر دو جاذب از شبهه درجه دو پیروی می کند. مطالعه ایزوترم جذب نشان داد مدل لانگمویر نسبت به سایر معادلات بکار گرفته شده بهترین ضریب همبستگی را دارد. پارامترهای ترمودینامیکی ?h ، ?s و ?g نشان دادند که جذب رنگ بر روی جاذب ها در شرایط مطالعه شده، میسر، خود به خودی، گرمازا برای نانو آلومینا و گرماگیر برای نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا می باشد. برای آزمایشات واجذب، چندین حلال (شامل اسید، باز و آب) بکار گرفته شده است. هنگام استفاده از naoh بازده واجذب رنگ 87 درصد بوده است. نتایج حاصل نشان می دهند که نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا می تواند در جداسازی رنگ راکتیو قرمز 198 در مقایسه با نانو آلومینا، عملکرد بهتری داشته باشد و آن را به عنوان یک جاذب در تصفیه آب به کار برد.